ความหมาย และความสำคัญ
การสำรวจจากระยะไกล เป็นวิชาค่อนข้างใหม่ เพราะเริ่มบัญญัติศัพท์นี้เมื่อปี พ.ศ. 2503
โดยประเทศสหรัฐอเมริกา วิชานี้เป็นวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแขนงหนึ่ง ที่ใช้ในการบ่งบอก
จำแนก หรือวิเคราะห์คุณลักษณะของวัตถุ และ พื้นที่ โดยปราศจากการสัมผัสโดยตรง
คำว่า “รีโมทเซนซิ่ง“ (Remote Sensing)ประกอบขึ้นมาจากการรวม 2 คำ ซึ่งแยกออกได้ดังนี้คือ
Remote = ระยะไกล
Sensing = การรับรู้
หากรวมคำ 2 คำเข้าด้วยกัน "Remote Sensing" จึงหมายถึง "การรับรู้จากระยะไกล"
โดยมีนิยามความหมายนี้ได้กล่าวไว้ว่า
“เป็นการสำรวจตรวจสอบคุณสมบัติสิ่งใดๆ ก็ตาม โดยที่มิได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านั้นเลย”
ดังนั้นคำว่า "Remote Sensing" จึงมีความหมายที่นิยมเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า“การสำรวจจากระยะไกล”
คำจำกัดความ รีโมทเซนซิ่งในช่วงปี ค.ศ. 1960 คือ
“การใช้พลังงานแม่เหล็กไฟฟ้าในการบันทึกภาพสิ่งที่อยู่โดยรอบ ซึ่งสามารถนำภาพมา
ทำการแปลความ เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลที่เป็นประโยชน์“
และหลังจากปี ค.ศ. 1960 เป็นต้นมา คำนิยามของ รีโมทเซนซิ่ง ก็ได้มีความหลากหลาย
มากขึ้นตามความแตกต่างของลักษณะวิชาที่เกี่ยวข้อง เช่น
Lillesand and Kiefer (1994) ได้กล่าวว่า:
“remote sensing is the science and art of obtaining information about an
object, area, or phenomenon through the analysis of data acquired by a device
that is not in contact with the object, area or phenomenon under investigation”
สุรชัย (2536) ได้กล่าวว่า :
“รีโมทเซนซิง เป็นวิทยาศาสตร์และศิลปะของการได้มาซึ่งข้อมูลเกี่ยวกับวัตถุ
พื้นที่หรือปรากฏการณ์จากเครื่องบันทึกข้อมูล โดยปราศจากการเข้าไปสัมผัสวัตถ
ุเป้าหมาย ทั้งนี้โดยอาศัยคุณสมบัติของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นสื่อในการได้มาของข้อมูล3 ลักษณะคือ ช่วงคลื่น (spectral) รูปทรงสัณฐานของวัตถุ(Spatial) บนพื้นโลก
และการเปลี่ยนแปลงตามช่วงเวลา (Temporal)”
